Η Λωτίς της Μυθολογίας

Η Λωτίς της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας ήταν μια νύμφη σπάνιας ομορφιάς την οποία πόθησε ο θεός της γονιμότητας Πρίαπος. Προκειμένου να γλιτώσει από την ερωτική αναλγησία του, η νύμφη πήρε τη μορφή του Λωτού, του δέντρου που μας προσφέρει τον περίφημο καρπό της λησμονιάς. Την ιστορία αυτή διηγείται ο Λατίνος ποιητής Οβίδιος στις μεταμορφώσεις του:

"Κοντά στην όχθη της λίμνης, ένας λωτός είχε βλαστήσει, με άνθη πορφυρά, σαν τη βαφή της Τύρου, προσδοκία δίκαιη για τους μελλοντικούς καρπούς. Η ακριβή Δρυόπη είχε φτιάξει ένα μπουκέτο από τα άνθη εκείνα, για να ευχαριστήσει το μικρό της αγόρι. Ετοιμαζόμουν να κάνω το ίδιο, μιας και βρισκόμουν εκεί, όταν είδα σταγόνες αίματος να κυλούν από τα λουλούδια και τα κλωνάρια να τρέμουν από φόβο. Διότι αυτός ο θάμνος, βλέπετε, όπως πολύ αργά μας πληροφόρησαν οι χωρικοί, ήταν η νύμφη Λωτίς, που διέφυγε έτσι την ακολασία του Πρίαπου και άλλαξε μορφή, μα κράτησε τ' όνομα της.”

Μεταμορφώσεις, Βιβλίο ΙΧ, στίχοι 346-356